Cowboys, paardenmeisjes, paardenfluisteraars. Het paard maakt van alles in ons los. We spannen hem voor of achter de wagen, kijken hem in de bek en laten hem springen, huppelen en draven. Paarden. Er zit zelfs muziek in.
Ludwig van Beethoven schreef veel vioolconcerten. Chuck Berry schreef ‘Roll Over Beethoven’ en zei daarmee: weg met die klassieke meuk, leve de rock-‘n-roll. Wie had gelijk? Beiden zijn dood en begraven, Beethoven alweer wat langer dan Berry. Maar hun muziek leeft voort. Dát is de kracht van muziek, pop of klassiek.
Leuk om te weten, maar wat heeft dit te maken met paarden? Of met biodiversiteit, nu we het daar toch over hebben? Meer dan je denkt. Luister maar eens naar die aanzwellende violen. Ze roepen romantiek of spanning op. Kijk hoe soepel die strijkstok over de snaren glijdt en danst. Waar we die klankmagie aan te danken hebben? Voor muzikale strijkers is maar één stok goed genoeg. De strijkstok met paardenhaar.
